VERSLAG VAN DAGTOCHT "DAGJE UUT D'N OLDE DOOS 2" OP 28-08-2012.

 

Na een mooie landelijke route gereden te hebben stopten de bussen voor de IJsselhoeve. Het voelde als een beetje thuiskomen. We waren hier immers in 2009 ook geweest. Misschien even een geheugen opfrissertje. We zijn toen naar Bronkhorst gereden, het kleinste stadje van Nederland. Daar hebben we een bezoek gebracht aan het Charles Dickens Museum en vervolgens aan een Kaasmakerij en het Mosterd Museum. Die dagtocht was zo in de smaak gevallen, letterlijk en figuurlijk, dat het bestuur heeft besloten om andermaal naar de IJsselhoeve te gaan. Gelukkig was er niets veranderd en het eten was nog steeds van top kwaliteit. Ik kan me geen beter kosthuis voorstellen!

 

Dit keer maakten we een uitstapje naar Dieren waar de grootste ommuurde wijngaard met een proeverij van Nederland is te vinden. Omdat ons gezelschap zo groot was moesten de bussen om toerbeurt naar de wijngaard en een toeristische rit naar Zuphen maken.

Het bezoek aan de wijngaard was een belevenis vanwege het optreden van de wijnboer. Daar stond hij ons al op te wachten bij de ingang. Een boomlange man in het rood gekleed met een korte zomerse broek aan en een flatteus hoedje op en een donker omrande bril op z'n neus. Hij had een charmant uiterlijk met pretogen. Hij bracht ons naar een groot terras achter de proeverij. Nadat iedereen een plekje had gevonden begon hij met z'n verhaal. Hij was hier in 2004 begonnen om van het 2 hectare ommuurde weiland een wijngaard met wel 10 verschillende druiven soorten op te bouwen. Geleidelijk aan begon hij ons het procede van het wijn maken uit te leggen, maar dat werd al snel iets te technisch vooral toen het woord fermenteren viel en bovendien werd het er niet erg duidelijker op omdat hij soms afdwaalde naar zijn jeugd of studietijd aan de Universiteit van Wageningen en dan weer zijn stage perioden in Frankrijk.

En dat alles gelardeerd met mopjes of grappige uitspraken. Door al z’n mimiek van gezicht, handen en benen en telkens heen en weer lopen kon hij wat mij betreft zo als cabaretier aan de slag, klein beetje ADHD typje. Wel leuk hoor. We hebben vaak gelachen. Maar toen brak het uur van de waarheid aan. 

Het Wijnproeven.

Hij deelde glazen uit. Op iedere tafel stond een kwispedoor, wat een heerlijk ouderwets woord. Eerst gaf hij een demonstratie van het wijnproeven. Om tebeginnen laat je eerst de wijn in het glas walsen, flink rond draaien dus, Vervolgens steek je je neus in het glas en snuif je het bouquet op en daarna neem je pas een slok. Je laat het vocht van de ene wang naar de andere wang rollen. Nadat je de wijn een paar keer door je mond hebt laten rollen spuug je alles uit in het emmertje.Nu moet je de smaak van de wijn goed proeven. Is die lekker of niet? Ik vond dat deze wijn van 2009 een wrange afdronk had. Nee, ik vond het niet lekker. Toen kwam de volgende wijn van 2008. Die vond ik wel milder smaken, maar toch nog niet zo mild dat ik de hele winkel leeg zou kopen. Ik was niet de enige die er zo over dacht.

.

Toen gingen we de wijngaard in langs rijen wijnstokken. Door de vorst van de afgelopen winter was er veel schade. De druiven hadden eigenlijk al rijp moeten zijn, maar dat was niet zo. Ze waren nog te klein en heel zuur Wijnboeren hebben ook altijd last van schimmels. Door onderzoek is gebleken dat wilde druiven resistent zijn tegen schimmel en door middel van kruising is de kans op schimmel een heel stuk minder. Dat vond ik opmerkelijk omdat de meeste schimmels met pesticiden worden bestreden en dat is nu juist waar de boeren graag van af willen.

De wijngaard voert de naam Domein Hof te Dieren. Het kasteel bestaat niet meer maar de muur om het landgoed staat er nog steeds. Ik denk dat die muur tot het erfgoed behoord, dus wordt er goed op gelet dat die niet in verval raakt. De muur was in hoofdzaak bedoeld om konijnen en andere ongenode gasten buiten te sluiten.

Tja, en toen was het tijd om terug te keren naar de IJsselhoeve voor de lunch.Onze chauffeur had onze "grapjas" al een paar keer gemaand om af te ronden, maar hij was gewoon niet te stoppen. Gelukkig stonden we toen allemaal langzaam aan op om afscheid te nemen van deze toch wel bijzondere man.

 

Na de lunch hadden we nog een mooie tocht naar Zutphen tegoed. Helaas konden we nergens uitstappen want de binnenstad was afgesloten voor de bus omdat de Gemeente bezig was met herstel van het wegdek. De gids vertelde allerlei wetenswaardigheden over de diverse dorpen waar we door heen reden. Precies op tijd waren we weer terug op de IJsselhoeve voor ons drankje. Heerlijk, het zonnetje scheen, maar erg rustig zaten we niet want de wespen kwamen graag op de zoetigheid van onze drankjes af. Gelukkig niemand gestoken, maar pech voor enkele wespen die te diep in het glaasje keken, die kregen een bierviltje op het glas.

 

Toen klonk een opgewekte stem "Het dinerbuffet is geopend".Een rijk assortiment aan gerechten stond als van ouds uitgestald. Dat was weer even lekker genieten. Aan alles komt een eind, dus ook aan deze dagtocht. Keurig op tijd reden de bussen de parkeer plaats van de Sterrebos flat op. Het was best wel een lange dag. Vroeg op en voor dat je weer in je bedje ligt is het al met al toch weer laat geworden

 

Dank aan Mieke en Tonnie die voor onze jaarlijkse uitstapjes zorgen.

 

Ik wens iedereen het allerbeste en tot volgend jaar zomer in 2013.

Hartelijke groeten van Ann Weinberg.